Zaburi - Sura ya 139

¹Ee Bwana, umenichunguza na kunijua.

²Wewe wajua kuketi kwangu na kuondoka kwangu; Umelifahamu wazo langu tokea mbali.

³Umepepeta kwenda kwangu na kulala kwangu, Umeelewa na njia zangu zote.

⁴Maana hamna neno ulimini mwangu Usilolijua kabisa, Bwana.

⁵Umenizingira nyuma na mbele, Ukaniwekea mkono wako.

⁶Maarifa hayo ni ya ajabu, yanishinda mimi, Hayadirikiki, siwezi kuyafikia.

⁷Niende wapi nijiepushe na roho yako? Niende wapi niukimbie uso wako?

⁸Kama ningepanda mbinguni, Wewe uko; Ningefanya kuzimu kitanda changu, Wewe uko.

⁹Ningezitwaa mbawa za asubuhi, Na kukaa pande za mwisho za bahari;

¹⁰Huko nako mkono wako utaniongoza, Na mkono wako wa kuume utanishika.

¹¹Kama nikisema, Hakika giza litanifunika, Na nuru inizungukayo ingekuwa usiku;

¹²Giza nalo halikufichi kitu, Bali usiku huangaza kama mchana; Giza na mwanga kwako ni sawasawa.

¹³Maana Wewe ndiwe uliyeniumba mtima wangu, Uliniunga tumboni mwa mama yangu.

¹⁴Nitakushukuru kwa kuwa nimeumbwa Kwa jinsi ya ajabu ya kutisha. Matendo yako ni ya ajabu, Na nafsi yangu yajua sana,

¹⁵Mifupa yangu haikusitirika kwako, Nilipoumbwa kwa siri, Nilipoungwa kwa ustadi pande za chini za nchi;

¹⁶Macho yako yaliniona kabla sijakamilika; Chuoni mwako ziliandikwa zote pia, Siku zilizoamriwa kabla hazijawa bado.

¹⁷Mungu, fikira zako zina thamani nyingi kwangu; Jinsi ilivyo kubwa jumla yake!

¹⁸Kama ningezihesabu ni nyingi kuliko mchanga; Niamkapo nikali pamoja nawe.

¹⁹Ee Mungu, laiti ungewafisha waovu! Enyi watu wa damu, ondokeni kwangu;

²⁰Kwa maana wakuasi kwa ubaya, Adui zako wakutaja jina lako bure.

²¹Je! Bwana nisiwachukie wanaokuchukia? Nisikirihike nao wakuasio?

²²Nawachukia kwa ukomo wa chuki, Wamekuwa adui kwangu.

²³Ee Mungu, unichunguze, uujue moyo wangu, Unijaribu, uyajue mawazo yangu;

²⁴Uone kama iko njia iletayo majuto ndani yangu, Ukaniongoze katika njia ya milele.