Księgę Psalmów - rozdział 75

¹(Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, psalm i pieśó Asafowa.)

²Wysławiamy cię, Boże! wysławiamy: bo bliskie imię twoje; opowiadają to dziwne sprawy twoje.

³Gdy przyjdzie czas ułożony, ja sprawiedliwie sądzić będę.

⁴Rozstąpiła się ziemia, i wszyscy obywatele jej; ale ja utwierdzę słupy jej. Sela.

⁵Rzekę szalonym: Nie szalejcie, a niepobożnym: Nie podnoście rogów.

⁶Nie podnoście przeciwko Najwyższemu rogów swych, a nie mówcie krnąbrnie,

⁷Bo nie od wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie.

⁸Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.

⁹Zaiste kielich jest w rękach Paóskich, a ten wina mętnego nalany; z tegoż nalewać będzie, tak, że i drożdże jego wyssą i wypiją wszyscy niepobożni ziemi.

¹⁰Ale ja będę opowiadał sprawy Paóskie na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.

¹¹A wszystkie rogi niezbożnikom postrącam; ale rogi sprawiedliwego będą wywyższone.